First day at the office

Maandag ging de wekker weer eens om 6:30 uur, want vandaag mijn eerste werkdag in Ghana! In tegenstelling tot het weekend, heb ik mij in mijn werkkleding gehesen, oftewel een blousje en een nettere broek. Dat viel bij de familie direct op, want ik werd getracteerd op complimenten :-). Een goede start is het halve werk, zal ik maar zeggen. De werkdagen beginnen om 8:00 uur. Voor degenen die mijn werkritme in NL een beetje kennen, is dat over het algemeen behoorlijk vroeg voor mij ;-). Maar goed, je gaat hier ook wat vroeger naar bed, dus daar zal ik ook wel aan wennen. En deze dag viel het met reizen nog reuze mee, want het kantoor zit naast het huis van de familie waar ik verbleef. Vanaf dinsdag moet ik ongeveer nog 30 minuten fietsen om op kantoor te komen. Ik hoef dat niet iedere dag te dien, omdat ik ook nog wel eens afspraken in Sognaayilli (het dorp waar ik de rest van mijn tijd verblijf) zal hebben. Een beetje fietsen kan echter geen kwaad, hopelijk kan ik een goede fiets bemachtigen!

Het gaat hier allemaal niet zo snel, want de eerste anderhalf uur op het werk heb ik niet meer gedaan dan het invullen van een formulier en wachten op de juiste persoon. Dat gaf me wel de gelegenheid om wat foto’s over te zetten naar mijn laptop, mijn mp3 speler op te laden en deze verslagen te schrijven. Helemaal nutteloos voel ik me dus niet :). Verder kon ik al wel wat inlezen. Daarna hebben ze mij een en ander verteld over de projecten die Meet Africa hier uitvoerd en ben ik (achter op de motor) meegenomen naar een project dat gehandicapte vrouwen een mogelijkheid geeft om wat geld te verdienen. Zij maken kleding, deurmatten en tassen. Die tassen worden gemaakt van zakjes waar water in gezeten heeft. Ja, ze verkopen hier water in zakjes, maar wel van heel sterk plastic. Erg leuk om te zien dat deze vrouwen zo een kans wordt gegeven om wat geld te verdienen. Verder hebben we een meeting gehad voor de vrijwilligers (dat is iedere 2 weken). Er waren echter maar 3 vrijwilligers nu in dit gebied (3 waren er op reis) en de andere twee vrijwilligers had ik zondag al ontmoet. Maar het was heel gezellig om onder een boom met elkaar van gedachten te wisselen. Ook ben ik naar de fietsenmaker geweest om een fiets te huren. De fietsenmaker zit in een traditioneel dorp, je moet dus ook geen uithangbord van giant en gazelle verwachten ;-). Na wat gesleutel hadden ze de fiets redelijk voor mij op maat gemaakt, een groter frame hebben ze helaas niet. Ikl was niet zo tevreden over de voorrem en vroeg of ze daar nieuwe remblokken op konden zetten. Dat vonden ze wel wat vreemd, want er zat toch nog rubber op de blokjes, maar door vriendelijk te blijven en aan te geven dat ik aan die rem zo niets heb, wilden ze uiteindelijk toch de remblokjes vervangen. Dat werd dan wel de volgende dag. Afgesproken dus, de volgende dag zou ik weer langskomen. Wat schetst mijn verbazing, komt de fietsenman even later het kantoor binnen met nieuwe remblokjes, of hij die even kan vervangen. Hahaha... daar moest ik wel om lachen. Vriendelijke lui, die Ghanezen.......